یه ایرونی، یه آلمانی، یه اسپانیایی و یه ترکه
سوار هواپیما بودن که زیر هواپیما درمی ره، همه، حتی خلبان، از میله بالای هواپیما آویزون می شن، خلبان می گه: یکی از شماها باید از هواپیما بپره بیرون، ترکه یه می گه: من می پرم به یه
شرط: همه تون برام کف بزنین، همه براش کف می زنن و سقوط می کنن!!!

 -ترکه می ره جبهه بعد از 2 روز برمی گرده .میگن چی شد اینقدر زود برگشتی؟ میگه : بابا اونجا به قصد کشت تفنگ بازی می کنن 

ترکه واسه رفیقاس خالی می بنده می گه: من هر دو هفته یک بار می رم ژاپن . رفیقاش می گن اگه راست می گی اسم یکی از خیابوناش رو بگو؟ ترکه یه خورده فکر می کنه بعد می گه: اهان خیآبون شهید بروسلی 

می دونی به فرماندار قزوین چی میگن؟

ارباب حلقه ها !!!

جشنواره فیلم تخیلی رشت :

۱) زن باوفا

۲) شب های بی اصغر آقا

۳) خوش غیرت

۴) حلال زاده

۵) که سیمرغ بلورین هم برده : پسری که یک پدر

داشت!!!

ترکه میره تو خیابون می بینه نوشته : سیو همان سیب است... میگه : دروغ میگن پدر سگا ! خودم خوردم صابون بود!!!  

  لقمان را گفتند ادب را از که اموختی؟ گفت به تو چه ؟ اشغال عوضی

 می دونی علی کریمی تو بازی ایران پرتغال چرا بیرون رفت؟............فردوسی پورم نفهمید..............برانکو فرستادش دنبال گیتار حسن شماعی زاده بگرده

 ترکه پتروس فداکارو با دهقان فداکار قاطی می کنه می ره انگشت می کنه تو چشم راننده قطار

حیف که فقط تو یکی رو دارم............اگه از تو یه عالمه داشتم............الان یه گاوداری زده بودم

سوی منزلگه ویرانه خویش
بخدا میبرم از شهر شما
دل شوریده و دیوانه خویش
میروم خسته و افسرده و زار
میبرم،تا که در ان نقطه دور
شستشویش دهم از رنگ گناه
شستشویش دهم از لکه عشق
زینهمه خواهش بیجا و تباه
میبرم تا ز تو دورش سازم
ز تو،ای جلوه امید محال
میبرم زنده بگورش سازم
تا از این پس نکند یاد وصال
ناله میلرزد،میرقصد اشک
اه،بگذار ه بگریزم من
از تو،ای چشمه جوشان گناه
شاید ان به که بپرهیزم من
بخدا غنچه شادی بودم
دست عشق امد و از شاخم چید
شعله اه شدم،صد افسوس
که لبم باز بر ان لب نرسید

مناجات

الهی ! تو دوست می داری که من تو را دوست دارم ، با آنکه بی نیازی از من . پس من چگونه دوست ندارم که تو مرا دوست داری بااین همه احتیاج که به تو دارم ؟

الهی ! من غریبم و ذکر تو غریب و من با ذکر تو الفت گرفته ام زیرا که غریب با غریب الفت گیرد .

الهی ! شیرینترین عطاها در دل من رجای توست و خوشترین سخنان بر زبان من ثنای توست و دوست ترین هنگام بر من وقت لقای توست .

الهی ! مرا عمل بهشت نیست و طاقت دوزخ ندارم . اکنون کار با فضل تو افتاد .

 الهی ! اگر فردا مرا گویی چه آوردی ؟ گویم : خداوند ا! از زندان موی بالیده و جامه شوخگن و عالمی از اندوه و خجلت برهم بسته چه توان آورد ؟ مرا بشوی و خلعتی فرست و مپرس

دیگر برای اینکه گریه نکنم هیچ بهانه ای ندارم گریه گاهی رمز تدبیر اشتباهات است کاش چمدان عشقمان را آنقدر سنگین نمی بستیم که وسط راه آنرا به زمین بیاندازیم و راه را بدون آن ادامه بدهیم زندگی بدون عشق اینقدرخالیست که بعضی مواقع حتی زودتر از سکوت می شکندوتو ای کاش مرا می فهمیدی حالا که می روی قرارمان هیچ ولی بگو به چه بهانه؟؟؟!!!